a gentle reminder

Aralık 13, 2007

 

gidici

şimdi tüm bunların nasıl bu hale geldiğini anlatacağım.
bir kere korkuyorum. it gibi korkuyorum yani.
ben almış başını gidiyor.
nereye gidiyorsun ben?
illa giderken mi tanışmalıyız yani? durasana bir.
barışsana bana.
işte yine anlatamadım.
diyorum ki; ah ulan diyorum,
allah belanı versin, gözün çıksın, başını da alsın gitsin.
yazarak yas tutacağım inat. sen ne utanmaz,
arlanmaz biri oldun çıktın da, bana
bulaşacakmışsın diye ödüm kopuyor.
vebaymış gibi tutuyorum kalemini.
ben isyan ettikçe tir tir titriyor ellerin.
susmayı biliyorsan, defolup gidebilirsin de.
nereye gideceğim diyeceksin ya, işte
çok haklı olacaksın.
yabancı olduğundan haberdarsın belki de - bunu düşünmek
beni sevindiriyor. bak ama, hala burdasın.
ben durmayacağım ama.
ben alıp başını gidecek.
gitti-

Comments:
nah?
 
potakal'a narı karıştırıyorum artık işte.. kırmızymış nar, çok kırmızıymış hem de, izi kalıyor heryerde. Çok kırmızı, güzel ama, izi kalsın zaten...kırmızı lazımmış hayatıma belki ... şimdi biraz öyle kal, kalabildiğin kadar kal.. hem belki yakında anneannenin narlarından alır tanelerini tek tek ayıklayıp yemeye bile başlarım(:
 
Yorum Gönder



<< Home

Archives

10/2006   11/2006   12/2006   01/2007   02/2007   03/2007   04/2007   05/2007   06/2007   07/2007   09/2007   11/2007   12/2007   01/2008   05/2008   06/2008   09/2008   10/2008   03/2009   05/2009   09/2009   01/2010   08/2010  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?