a gentle reminder
Ocak 24, 2007
kimlik mi? [kim]-lik? turk-luk mu?
bu ulkenin ihtiyaci olan en son sey "kimlikleri uzerinden" insanlari birbirine yaklastiranlar ve, "kimlikleri uzerinden" insanlari birbirlerine yabancilastiranlar.
hrant dink bu yuzden olduruldu. onu olduren su an gozumuzun onunde cirilciplak duran bu zihniyetti. irkcilikti, fasizmdi, tahammulsuzluktu, "ortagili bos bulan" cahil cesaretiydi.
medyanin kirli yuzuydu. dis mihraklarin oyunlarinin bize dokundugu ucuydu. birbirlerini tetikleyen bir suru olaydi iste,
oydu buydu. adam oldu. aptal insanlarin yerini hemen akillilar aldi.
akillilar hemen birbirlerini ve aptallari boklamaya basladilar. aklin cidden en iyi kotuye calistigini hemen soyleyeyim, cakalliga programlidir insan akli (yasam onu uysallastirmaktan, evcillestirmekten gecer). aklini bu yonde kullanmayan cok az insan var. o insanlar biraz olsun oyuna gelmeyip cember disindan bakabilen, egosundan az da olsa siyrilabilmis insanlar.
hepimiz insaniz ve ozunde az cok istedigimiz, ihtiyacimiz olan sey ayni. basimizi sokacak, rahat nefes alabilecegimiz herhangi bir kucak. bedelini nasil odeyecegimizi dusunelim once. bu kucagi hak eden/etmeyen baskalarini degil. daha cok nefret bulastirmayi degil, daha cok nasil nefret bulastirmayacagimizi dusunelim; konusarak, diyaloglarla. diyalogun nefretten, tahammulsuzlukten daha ustun oldugunu gosterelim bir sekilde. aklini surekli yermek icin kullanana degil, bir sey anlatmaya calisana, yapici olmaya calisana, bir sonraki gunu dusunene prim verelim.
o zaman konusan aptallarla akillilar arasinda adil bir oran olacak belki. ufak da olsa beklenilen yondeki etki ancak oyle gelebilecek bu medenilesme asamasinda emekleyen ulkeye ancak.
bir seyi yikmak icin once yapmak gerekir. istemiyorum artik oneri ya da cozum temellendirmeleri kurmaktan aciz, yikici, ego urunu yorumlar. katillerin de yaptigi farksiz zira.
hrant dink bu yuzden olduruldu. onu olduren su an gozumuzun onunde cirilciplak duran bu zihniyetti. irkcilikti, fasizmdi, tahammulsuzluktu, "ortagili bos bulan" cahil cesaretiydi.
medyanin kirli yuzuydu. dis mihraklarin oyunlarinin bize dokundugu ucuydu. birbirlerini tetikleyen bir suru olaydi iste,
oydu buydu. adam oldu. aptal insanlarin yerini hemen akillilar aldi.
akillilar hemen birbirlerini ve aptallari boklamaya basladilar. aklin cidden en iyi kotuye calistigini hemen soyleyeyim, cakalliga programlidir insan akli (yasam onu uysallastirmaktan, evcillestirmekten gecer). aklini bu yonde kullanmayan cok az insan var. o insanlar biraz olsun oyuna gelmeyip cember disindan bakabilen, egosundan az da olsa siyrilabilmis insanlar.
hepimiz insaniz ve ozunde az cok istedigimiz, ihtiyacimiz olan sey ayni. basimizi sokacak, rahat nefes alabilecegimiz herhangi bir kucak. bedelini nasil odeyecegimizi dusunelim once. bu kucagi hak eden/etmeyen baskalarini degil. daha cok nefret bulastirmayi degil, daha cok nasil nefret bulastirmayacagimizi dusunelim; konusarak, diyaloglarla. diyalogun nefretten, tahammulsuzlukten daha ustun oldugunu gosterelim bir sekilde. aklini surekli yermek icin kullanana degil, bir sey anlatmaya calisana, yapici olmaya calisana, bir sonraki gunu dusunene prim verelim.
o zaman konusan aptallarla akillilar arasinda adil bir oran olacak belki. ufak da olsa beklenilen yondeki etki ancak oyle gelebilecek bu medenilesme asamasinda emekleyen ulkeye ancak.
bir seyi yikmak icin once yapmak gerekir. istemiyorum artik oneri ya da cozum temellendirmeleri kurmaktan aciz, yikici, ego urunu yorumlar. katillerin de yaptigi farksiz zira.
posted by lenore # 2:36 ÖS 
Comments:
<< Home
hürriyet gibi sabah gibi(ve birçok)gazetelerin, insanları kimlikleri üzerinden saldırganlaştırma çabaları ve eğitim sistemimiz sonunda meyvesini verdi hrant dink öldü. bunlar açık ve salak olmayan herkesin görmesi gereken şeyler.
medyanın bu tarafının hrant dink'in ölümünden sonra gözyaşı dökmesi tıpkı yalandan üzüldüğünü söyleyen siyasi liderler gibi mide bulandırıcıydı. maalesef türkiye'de (ve gördük ki tüm dünyada) bu ayrımı ve burnu uzamış pinokyoları göremeyecek çok büyük bir kesim var, oldukça büyük bir kitle. insanlara bu ayrımı gösteremedikten sonra herşeyin kurgulaşacağı ve kısa bi süre sonra unutulacağı oldukça net bir şekilde görülmüyor mu? bu duruma karşı çıkanlar ise menfaatçi, kazanç sağlamak isteyen olarak tanıtılıyor.
can dündar'ın "neden" isimli bir programı var ntv'de. can dündar'ı da sevmediğimi belirteyim. hrant dink'in ölümünden sonraki program dink ile ilgiliydi. programda mümtazer türköne'nin ödp'nin bayrak açmasına takmasına ve bunu söylemesine mi üzüleyim, ismini hatırlayamadığım bir konuğun trabzon'u korumasına mı üzüleyim yoksa gençlerden soru almaya sıra gelince "avrupa birliği'ni nasıl etkiler?" gibi sorular duymama mı üzüleyim? türkiye'nin durumu o kadar karışık ve vahim gözüküyor ki sanki doğru bir analize uygun bir yöntemin uygulamasında zaman kavramı yokolucakmış gibi gözüküyor. tamamiyle bir kara deliğin içine sürüklenmiş gibiyiz, ve üzülerek şuna da inanıyorum ki eğer bunun bir çıkışı varsa bu bir tarafımız kesilerek gerçekleşicek.
Yorum Gönder
medyanın bu tarafının hrant dink'in ölümünden sonra gözyaşı dökmesi tıpkı yalandan üzüldüğünü söyleyen siyasi liderler gibi mide bulandırıcıydı. maalesef türkiye'de (ve gördük ki tüm dünyada) bu ayrımı ve burnu uzamış pinokyoları göremeyecek çok büyük bir kesim var, oldukça büyük bir kitle. insanlara bu ayrımı gösteremedikten sonra herşeyin kurgulaşacağı ve kısa bi süre sonra unutulacağı oldukça net bir şekilde görülmüyor mu? bu duruma karşı çıkanlar ise menfaatçi, kazanç sağlamak isteyen olarak tanıtılıyor.
can dündar'ın "neden" isimli bir programı var ntv'de. can dündar'ı da sevmediğimi belirteyim. hrant dink'in ölümünden sonraki program dink ile ilgiliydi. programda mümtazer türköne'nin ödp'nin bayrak açmasına takmasına ve bunu söylemesine mi üzüleyim, ismini hatırlayamadığım bir konuğun trabzon'u korumasına mı üzüleyim yoksa gençlerden soru almaya sıra gelince "avrupa birliği'ni nasıl etkiler?" gibi sorular duymama mı üzüleyim? türkiye'nin durumu o kadar karışık ve vahim gözüküyor ki sanki doğru bir analize uygun bir yöntemin uygulamasında zaman kavramı yokolucakmış gibi gözüküyor. tamamiyle bir kara deliğin içine sürüklenmiş gibiyiz, ve üzülerek şuna da inanıyorum ki eğer bunun bir çıkışı varsa bu bir tarafımız kesilerek gerçekleşicek.
<< Home
Archives
10/2006 11/2006 12/2006 01/2007 02/2007 03/2007 04/2007 05/2007 06/2007 07/2007 09/2007 11/2007 12/2007 01/2008 05/2008 06/2008 09/2008 10/2008 03/2009 05/2009 09/2009 01/2010 08/2010
